Gels of gelators zijn geleiachtige stoffen die zacht en zwak of sterk en hard van samenstelling kunnen zijn, terwijl ze een zekere mate van elasticiteit vertonen. Als het oppervlak van een gel enigszins wordt verplaatst, springt het terug naar zijn oorspronkelijke positie. Gels kunnen door de mens gemaakt worden, maar komen ook van nature voor, zoals de enzymatische gel die de huid van de langvintonijn bedekt en deze beschermt tegen organismen die kolonies op het oppervlak creëren. Hydrogels Organogels of organische gelulators zijn niet-kristallijne, niet-lange, thermoplastische vaste materialen samengesteld uit een vloeibare organische fase ingesloten in een driedimensionaal, gecrosslinked netwerk. Organogels worden vaak aangetroffen in voedselverwerking, farmaceutische producten en cosmetica. Xerogels zijn vaste stoffen die zijn gevormd uit gels die tijdens het proces geen krimp vertonen. Xerogels behouden over het algemeen een hoge mate van porositeit. Rubber en gelatine zijn voorbeelden van xerogels. Aerogels zijn materialen met een lage dichtheid die worden gevormd wanneer de vloeibare component van een gel is vervangen door stikstof of lucht. Dit resulteert in zeer lage dichtheid vaste stoffen die zeer effectief zijn als thermische isolatoren. Aerogels worden gebruikt als vehikels voor profylaxe van geneesmiddelen.
Omdat hydrogels een mate van flexibiliteit hebben die vergelijkbaar is met natuurlijk weefsel, worden ze vaak gebruikt als steun voor weefselmanipulatie en kunnen ze menselijke cellen bevatten om weefsel te repareren. Hydrogels bestaan voor meer dan 99 procent uit water en zijn superabsorberend. De praktische toepassingen van hydrogels omvatten borstimplantaten, korrels voor het vasthouden van bodemvocht in droge gebieden en verbanden voor brandwonden en moeilijk te genezen wonden.
Xerogels
Aerogels
